Guddebai

12 mei: MY BIRTDAY:):) eindelijk 17!
En omdat ik zo ongelofelijk van winkelen hou, mocht ik met mn moeder de hele dag de stad in. 's Avonds zouden we dan naar de kleinste tuin in Suzhou, waar om half acht een chinese dans/opera/zang/toneel zou zijn. En wat is winkelen hier leuk. Allstars voor 70/88 Yuan (vergelijkbaar met 8/9,50 euro), blouses voor 50 Yuan, broeken voor 128, rokjes voor 15 en ga zo maar door. Super dus, op je verjaardag. Van oma nog een zakcentje meegekregen, dus dat kwam mooi uit. We hebben zelfs t-shirts voor de jongens gevonden (werkelijk in heel China nog geen winkeltje voor jongens gezien: wel meisjes/baby's/mannen/vrouwen/honden, maar dus nergens jongenskleding.) Maar we hebben het gevonden, gelukkig. Voor Ok zelfs een met een gouden! Chinese draak. Wij om een uurtje of 5 richting de tuin om die even te gaan bekijken, blijkt ie om half vijf gesloten te zijn. Jammer, gelukkig weer om half acht open voor de dagelijkse voorstellingen. Dan nog maar even uit eten. In een restaurant met typisch Suzhouse maaltijden. Veel Chinezen, dus dan is het goed, hebben wij geleerd. Heerlijk gegeten. De familie ontmoet bij de ingang van de tuin en naar binnen. Wéér allemaal leuke paadjes en vijvertjes en tempeltjes. De voorstellingen waren als een soort festival opgebouwd. Je kon bij allemaal voorstellinkjes kijken. Er was een toneelstukje, een aantal opera's, muziekstukken met fluit en/of allerlei snaarinstrumenten enzovoort. Weer eens erg leuk om allemaal te zien en een keer echt chinees.

13 mei: De grootste tuin van Suzhou en het zijdemuseum. Oskar vond alleen dat ie al zóveel tuinen had gezien en dat die allemaal zó op elkaar leken dat we daar niet heen mochten. Uiteindelijk was dat prima, want dat hadden we toch niet meer gehaald. Het zijdemuseum: daar hadden we wat meer van verwacht dan daar tentoongesteld werd. Jammer, maar we hebben wel 6 fases levende rupsen gezien (ei, larf, rupsje, rups, cocon, mot). Maar hoe de zijde werd gemaakt (koken van cocons + het spinnen ervan) is ons niet laten zien. En van een geweldig grote en onbegrijpbare weefmachine mochten we dan weer niet fotograferen.

14 mei: Toen had ik geen zin meer en was ik ongelofelijk moe. Dus maar thuis blijven en Oskar werkkleding zoeken (niet gevonden) met Ok en de rest van de familie naar de Pan-poort. Om 5 uur afgesproken voor eten bij het restaurant waar we op mijn verjaardag ook gegeten hadden. We mochten aan een ronde tafel met zo'n draaiplateau in het midden. Allemaal lekkere hapjes die rond de tafel gaan, heel erg leuk en lekker.

15 mei: Weer weg uit Suzhou en terug naar Shanghai. Na ons prachtige hotel in Suzhou, viel dit hostel wel weer erg tegen. Dit is nou niet echt sfeervol te noemen. En de bedden zijn keihard. Waarschijnlijk imiteren ze het matje op de grond met deze matrassen (aangezien Chinezen altijd alles willen imiteren), nou, dat is ze dan goed gelukt. Het voordeel is dat het midden in Shanghai ligt en we -als we onze nek verrekken- de bund kunnen zien (boulevard langs het water). Na aankomst in het hostel zijn we gelijk naar het DCC (Dutch Culture Center) om de film over het Nederlands paviljoen te gaan bekijken (was ook bij het uur van de wolf, NPS). Daar ook onze uitnodigingen voor morgen, de Nederlandse dag op EXPO, opgehaald. Die uitnodigingen zijn echt geweldig. We gaan een receptie meemaken met Máxima en Willem-Alexander en daarna nog een balletvoorstelling in aanwezigheid van hun. Wat een feest, wie wil dat nou niet :D.

16 mei: met zijn allen naar de EXPO. Door de miezerregen naar de bus (ja, ook hier regent het wel eens) en daarna opzoek naar kaartjes. We wilden over de brug waar je over de boog mag lopen (Lupu bridge), maar die was afgesloten. Dus maar met de ferry over het water. Wat ongelofelijk terrein. Enorm en helemaal aangelegd. En het Nederlands paviljoen is verreweg het leukste en mooiste. Veel te groot om allemaal te bekijken. We hebben het Nederlands en Engelse paviljoen van binnen bekeken. Verder heel veel paviljoens van buiten. En van buiten vind ik ze ook leuker om te bekijken dan van binnen. Geweldige dag en geweldige expo, wat een werk zit daarin.

17 mei: Met Hamer (dochter van John, architect van NL paviljoen) de stad in. Heel erg gezellig en weer veel leuke winkeltjes gezien. Samen wat gegeten bij een Franse patisserie en nog meer winkeltjes bekeken. Daarna moest Hamer naar een receptie en ontmoette ik de familie weer. De Franse concessie in. Wat een sjiek en kitsch buurtje, maar wel geweldig om doorheen te lopen. Daarna met zijn alle naar een restaurantje die in ons boekje stond aangeschreven. Veel sjieker dan we hadden verwacht. Toen we eenmaal binnen waren durfden we er bijna niet te blijven. Zodra je de theepot aanraakte kwam het personeel hem uit je handen trekken om je in te schenken en het eten was veel duurder dan in andere restaurants (nog steeds goedkoop voor Nederlandse begrippen). Maar het eten was wel lekker gelukkig.

Morgen dus naar de Nederlandse Nationale dag. Ik zal Máxima de groetjes doen:)

Heel veel groetjes vanuit hier!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx